Jak wybrać twardościomierz do badania próbek rurowych?

1) Czy twardościomierz Rockwella można wykorzystać do sprawdzenia twardości ścianek rur stalowych?

Materiałem testowym jest stalowa rura SA-213M T22 o średnicy zewnętrznej 16 mm i grubości ścianki 1,65 mm. Wyniki testu twardości Rockwella są następujące: Po usunięciu zgorzeliny tlenkowej i warstwy odwęglenia z powierzchni próbki za pomocą szlifierki, próbkę umieszcza się na stole roboczym w kształcie litery V, a cyfrowy twardościomierz Rockwella HRS-150S służy do bezpośredniego testowania twardości Rockwella na jej powierzchni zewnętrznej przy obciążeniu 980,7 N. Po teście widać, że ścianka rury stalowej ma niewielkie odkształcenie, a w rezultacie zmierzona wartość twardości Rockwella jest zbyt niska, co skutkuje nieważnym testem.

Zgodnie z GB/T 230.1-2018 «Metallic Materials Rockwell Hardness Test Part 1: Test Method», twardość Rockwella wynosi 80HRBW, a minimalna grubość próbki wynosi 1,5 mm. Grubość próbki nr 1 wynosi 1,65 mm, grubość warstwy odwęglonej wynosi 0,15~0,20 mm, a grubość próbki po usunięciu warstwy odwęglonej wynosi 1,4~1,45 mm, co jest zbliżone do minimalnej grubości próbki określonej w GB/T 230.1-2018. Podczas testu, ponieważ nie ma podparcia w środku próbki, spowoduje to niewielkie odkształcenie (które może nie być widoczne gołym okiem), więc rzeczywista wartość twardości Rockwella jest niska.

2) Jak wybrać miernik twardości powierzchniowej do rur stalowych:

Po przeprowadzeniu wielu testów twardości powierzchni rur stalowych, nasza firma doszła do następujących wniosków:

1. Podczas przeprowadzania pomiaru twardości Rockwella na powierzchni lub pomiaru twardości Rockwella na powierzchni cienkościennych rur stalowych, niewystarczające podparcie ścianki rury spowoduje odkształcenie próbki i doprowadzi do niskich wyników pomiaru;

2. Jeśli w środku cienkościennej rury stalowej zostanie dodana podpora cylindryczna, wyniki testu będą zaniżone, ponieważ nie można zagwarantować, że oś wysokości ciśnienia i kierunek obciążenia będą prostopadłe do powierzchni rury stalowej, a między zewnętrzną powierzchnią rury stalowej a zamontowaną podporą cylindryczną będzie szczelina.

3. Metoda przeliczania zmierzonej twardości Vickersa na twardość Rockwella po włożeniu i wypolerowaniu próbki rury stalowej jest stosunkowo dokładna.

4. Po usunięciu zgorzeliny tlenkowej i warstwy odwęglonej z powierzchni rury stalowej oraz obrobieniu płaszczyzny testowej na powierzchni zewnętrznej i jej osadzeniu, twardość powierzchniowa Rockwella jest przeliczana na twardość Rockwella, co jest stosunkowo dokładne.