Elementy złączne stanowią istotne elementy połączeń mechanicznych, a ich twardość jest jednym z ważniejszych wskaźników służących do pomiaru ich jakości.
Według różnych metod pomiaru twardości, do badania twardości elementów złącznych można stosować metody Rockwella, Brinella i Vickersa.
Badanie twardości metodą Vickersa jest zgodne z normą ISO 6507-1, badanie twardości metodą Brinella jest zgodne z normą ISO 6506-1, a badanie twardości metodą Rockwella jest zgodne z normą ISO 6508-1.
Dzisiaj przedstawię metodę mikro-Vickersa służącą do pomiaru odwęglenia powierzchni i głębokości warstwy odwęglonej elementów złącznych po obróbce cieplnej.
Szczegółowe informacje dotyczące dopuszczalnych wartości pomiarowych głębokości warstwy odwęglonej znajdują się w normie krajowej GB 244-87.
Badanie metodą mikro-Vickersa wykonuje się zgodnie z normą GB/T 4340.1.
Próbka jest zazwyczaj przygotowywana poprzez pobieranie próbek, szlifowanie i polerowanie, a następnie umieszczana w mikrotwardościomierzu w celu wykrycia odległości od powierzchni do punktu, w którym osiągnięto wymaganą wartość twardości. Konkretne kroki operacji są określane przez stopień automatyzacji faktycznie używanego twardościomierza.
Czas publikacji: 18-07-2024
